Jæja, þá er farið að styttast í annan endan á dvölinni okkar hér í Monkey Bay. Tíminn hérna er búin að vera alveg frábær og þvílíkt lærdómsríkur. Ekki skemmir fyrir að hafa allt þetta yndislega fólk frá ICEIDA í kringum okkur og erum við þeim endalaust þakklátar fyrir alla hjálpina og félagsskapinn. Vid ætlum að nota tækifærið fyrst að vid komumst í tölvu til að skrifa að taka aðeins saman nokkrar staðreyndir um Monkey Bay og það sem er að gerast á spítalanum. Það verður bara að líta á þetta blogg sem nokkurra daga blogg, enda er það nógu langt... Reiknum ekki með því að komast á netið aftur fyrr en í fyrsta lagi eftir helgi þegar við komum til Lilongwe.
Spítalinn sem við höfum verið á hér í Monkey Bay heitir Monkey Bay Community Hospital (MBCH). Spítalinn sér síðan um 4 aðrar heilsugæslustöðvar hér á svæðinu (sem er eitt af fimm svæðum í Mangochi héraðinu). Í Monkey Bay héraðinu eru ca 110.000 manns en sú tala er svolítið á reiki eins og margt annað í þessu landi. Á spítalanum eru rúm fyrir 30 sjúklinga en hingað koma ca 300 manns á dag í móttökuna. Eins og stelpurnar voru búnar að lýsa í Blantyre, þá sjá ættingjarnir um alla aðhlynningu og að elda fyrir sjúklingana. Það er þó ekki eins og það sé einhver sérstök aðstaða fyrir þetta hlutverk aðstandendanna og því er oft erfitt að ganga um gangstéttina fyrir utan legudeildina því þar situr fólk og eldar mat handa sjúklingunum. Hérna er líka fæðingardeild þar sem fæðast að meðaltali 3 börn á sólarhring (amk meðan við höfum verið hérna), en að meðaltali eignast hver kona í Malawi 6,7 börn (miðað við ca 2 börn heima). Helmingurinn af börnunum sem faedast i heradinu faedast her a deildinni en hinn helmingurinn fæðast heima með aðstoð sérstakra sjálfboðaliða (traditional birth attendants) ef það næst í þær. Það er engin skurðdeild hérna (ekki enn, það er verið að byggja hana, en það er ekki enn vitað hvernig á að manna skurðdeildina þannig að það er ekki farið út í að kaupa tæki á skurðstofuna ennþá), þannig að ef það þarf að taka börnin með sogklukku eða gera keisaraskurð þá þarf að flytja konuna til Mongochi sem er 65 km sunnan við MB. Flutningurinn er með sjúkrabíl... eða ef sjúkrabíll má kalla.... það eina sem þessi sjúkrabíll hefur sameiginlegt með sjúkrabílunum heima er ljósið á þakinu (sem reyndar er rautt hér). Það er ekki nógu mikið starfsfólk hérna til að fylgja konunum til Mangochi þannig að það fellur í hlut ættingjanna að fylgja konunni (og öðrum sjúklingum sem þarf að flytja) í sjúkrabílnum. Ekki nog med ad þetta sé 65 kilometra í burtu heldur er vegurinn bókstaflega eins og þvottabretti þannig ad ferðalagið þangað er ca eins og hálfs klukkutíma langt!!


::Eva:: |11:06|

-----------------------------